Niet alle reisverslagen zijn even spannend om te lezen. Sommige reizigers doen enthousiast verslag van een gevaarlijke reis door een vijandig land of een Alpentoch die enkel goed afloopt door de goddelijke voorzienigheid en een ervaren leidsman. Anderen hebben enkel aandacht voor de wat meer prozaïsche dingen: het linnengoed in chique herbergen, de precieze afmetingen van militaire fortificaties, of, in het geval van Pieter de Graeff, voor prominenten en de seating arrangements aan de eettafel. Enthousiasmeren doet dit soort verslagen niet, maar het zegt wel iets over status en persoonlijke netwerken.