9 januari 1706, Noordzee, Cornelis van der Dussen

De wint N.O., zeilde wij al voort, de zeilen braaf uijstaande. Hadde de Engelse weinigh lust om tost te drinken, want daer al vrij een calfje wiert gemaakt, deses was seer tot ons disavantage, want daer niet wiert gegegeten, omdat de heer Cathegam met sijn vrouwe haer in de koije hielen.

Op 9 januari 1706 verging Cornelis van der Dussen van de honger. Aan boord van zijn schip naar Engeland werd geen maaltijd geserveerd. De hoge heren waren geveld door zeeziekte en konden geen hap door hun keel krijgen. Dat “kalfjes maken”, waar Cornelis het over heeft, is een mooi eufemisme voor overgeven. Veel reizigers op weg naar Engeland kregen te kampen met zeeziekte.