5 maart 1667, Rye, Gerard Hinlopen

[G]een van ons kondt minste woord Engels. Wij hadden op ons inkomen gesien een ham op tafel staan, daar wel apetit toe hadden. Doch was wegh genomen, soo dat op veelerleij wijs ons begeerte daar toe te kennen gevende, al evenwel niet verstaen werde, derhalve ik mijn been grijpende, begon te knorren als een vercken, ‘t geen de vrouw eerder tot laggchen, als tot verstant brocht, en deselve niet eerder kregen voor dat hem in een kas staande, selfs daar uijthaalden, als wanneer de vrou eerst verstond wat met ‘t bovenstaande knorren wilden seggen. Op een ander tijt salade begerende, gaven ‘t met steken van groene bladeren in onse mondt te verstaen.

Reizigers zorgden er meestal voor dat ze een woordje over de grens konden spreken. Toen Gerard Hinlopen in 1667 naar Engeland trok, toerde hij met reisgenoten die de taal machtig waren. Zijn kompanen lieten hem alleen achter in het Engelse kuststadje Rye, zodat Gerard zichzelf met gebarentaal duidelijk moest maken.