22 april 1679, Mont Cenis, Tjepcke van Eminga

Men passeert vooreerst een kleijn dach reijsens goedt landt tot aen die voet van den bergh Zini sijnde die tijt teenemael overdeckt met sneeu, alwaer men opklimt met muijleesels ende daer op sijnde int midden scheijdt Piemont van het hartochdom Savoijen, op die hoochte van deese bergh passeert men met een sleed met een peerdt daervoor, int afghaen gaet men met schuijfsleeden, sittende twee daer op ende die voorste die stuijrt met sijn voeten. sijnde luijden die daer van leeven ende anders niet doen, int opklimmen van deese bergh hebben wij een peerdt verlooren sijnde een wijnichskens van die wech afghekoomen, ende vallende in die sneeu Willende daer weeder uijtkoomen sackte daer soo diep in dat wij het niet meer ghesien hebben. daer sijn oock eenighe die int opklimmen van deese bergh haer niet bijtrouvven op muijleesels. die laeten haer draeghen van 2 persoonen in een Matte van koorden ende sijn wel 12 sterck, die twee ende twee haer buerdt draghen. het is hier droevich ende slecht landt, want men siet hier niet een leevendich beest sijnde alles overdeckt met sneeu ende men hoordt niet als een roemoer van water koomende van die gheberghten afloopen (…)

In april 1679 stak Tjepcke van Eminga de Mont Cenis over naat Frankrijk. Het was een notoir gevaarlijke tocht, die hij ondernam met muilezels en sleeën. Onderweg sneuvelde een paard.