Des nachts wierdt ick geweldich van een vleder muys geplaecht, dewelcke in mijn scoorsteen, bij geval geraeckt sijnde, door syn vliegen veel geraes maeckte. Naest mijn kamer sliep een dame van fatsoen die naer Florencen toe wilde. Sy was weduwe en goet en fris van minen. Ick hadde wel gaerne wat met haer aen t’ praeten geraeckt, maer kost niet eens om dit accoort aen te gaen aen t’ capituleeren geraeken.

Bedwantsen, snurkende bedgenoten en kijvende hospita’s: reizigers mopperden in hun verslagen en brieven aan een stuk door over de ongemakken onderweg. In een herberg vlakbij Livorno werd Coenraad Ruysch ’s nachts opgeschrokken door een vleermuis die per ongeluk in zijn schoorsteen terecht was gekomen. Ook baalde Coen dat hij ’s avonds geen praatje had gemaakt met een mooie weduwe in het logement.

Kat doodt een vleermuis, Bernard Picart, 1719. Rijksmuseum; RP-P-OB-51.538.